Βιβλικά ανταμώματα

Η μεγάλη επιστροφή του διδακτισμού έχει «συρρικνώνει» τη λογοτεχνία για παιδιά με μεγάλες συνέπειες για τους αναγνώστες και τις αναγνώστριες του σήμερα και του αύριο Του Γιάννη Σ. Παπαδάτου Ένα… φάντασμα πλανιέται πάνω από τη λογοτεχνία για παιδιά: τα τελευταία χρόνια οι επιτροπές που βραβεύουν βιβλία με τον άλλον ή τον έναν τρόπο υπογραμμίζουν εκείνη τη μεγάλη κατηγορία των βιβλίων που αποτυπώνει έναν νέου τύπου διδακτισμό, θα τον έλεγα, ΝΕΟΔΙΔΑΚΤΙΣΜΟ [1]. Πανεπιστημιακές μελέτες και έρευνες ολοένα το διαπιστώνουν. Πανομοιότυπα θέματα, χωρίς φαντασία, χωρίς πρωτοτυπία, χωρίς τολμηρότητα, χωρίς πειραματισμούς στην αφήγηση –πέρα από, ευτυχώς, ορισμένες φωτεινές εξαιρέσεις–, έχουν θεματικά και ιδεολογικά «συρρικνώσει» τη λογοτεχνία για παιδιά. Οι προθήκες των βιβλιοπωλείων έχουν γεμίσει με βιβλία για κάθε ηλικία που αναγράφεται ή υπονοείται με διάφορους τρόπους στο…εξώφυλλο ή στο οπισθόφυλλο, με π.χ. …550, 650, 750 κ.λπ. λέξεις και ανάλογες σελίδες και με θέματ